مولانا شمس‌الدین (کمال‌الدین) محمد وحشی بافقی یا به تعبیری وحشی بافقی متولد سال 939 هجری قمری در شهر بافق، و مردی وارسته، حساس، بلندهمت و گوشه‌گیر بود. وی تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاه‌اش سپری نمود. وحشی در جوانی به یزد رفت و از دانشمندان و سخن‌گویان آن شهر کسب فیض کرد؛ پس از چند سال به کاشان عزیمت نمود و شغل مکتب‌داری را برگزید. وی غزل‌سرای بزرگی بود و در غزلیات خود از عشق‌های نافرجام، زندگی سخت، مصائب و مشکلات خود یاد کرده‌است. کلیات وحشی متجاوز از نه هزار بیت و شامل قصیده، ترکیب‌بند و ترجیع‌بند، غزل، قطعه، رباعی و مثنوی است. وی پس از روزگاری اقامت در کاشان و سفر به بندر هرمز و هندوستان، در اواسط عمر به یزد یا کرمان دقیقا مشخص نیست بازگشت و تا پایان عمر در این شهر زندگی کرد. پایان عمر وحشی بافقی، سال 991 هجری قمری ثبت شده‌است.